Echo zgasłego świata, recenzja

 

Tytuł: "Echo Zgasłego Świata"

Autor: Paweł Majka, Aneta Pazdan, Dagmara Adwentowska, Magdalena Kucent, Dawid Jaworski, Piotr Jedliński, Anna Wołosiak-TOmaszewska, Ilona Podgajna, Komodo, Justyna Micota, Tomasz Przyłucki, Maciej "Sarajas" Głowacki, Marek Zychla, Simon Zack

Wydawnictwo: Insygnis

Ilość stron: 341

Rok Wydania: 2016

Ocena: 7/10

Nowy rok zwykle obfituje w noworoczne postanowienia. Zadecydowałem, iż zmienię nieco moje przyzwyczajenia czytelnicze, tj. przestanę ograniczać się do czytania wyłącznie jednej książki od deski do deski, lecz gdy przyjdzie mi na to ochota będę sięgał po inne w między czasie. Dlatego też, od początku roku czytam „Drogę Królów” Brandona Sandersona, zaś wieczorami do poduszki sięgam po zbiory opowiadań. Ostatnio skończyłem czytać jeden z nich. Mowa tu o „Echo Zgasłego Świata”, jest to zbiór opowiadań fanów Uniwersum Metro 2033. Książka liczy 341 stron podzielonych na 14 opowiadań. Dzieło zostało wydane nakładem Wydawnictwa Insygnis w 2016 roku. Podstawą do jego powstania był konkurs przeprowadzony w 2015 roku przez wspomniane wyżej wydawnictwo z Krakowa. Spośród nadesłanych opowiadań redaktorzy wybrali najlepsze, które znalazły się w jednej antologii.

 Fabuła książki

Jak wspomniałem wyżej książka zawiera 14 opowiadań, których akcja dzieje się zarówno w Polsce, jak i  poza jej granicami.

Całość otwiera opowiadanie „Halny” autorstwa Pawła Majki. Dowiadujemy się w nim, co może dziać się ze stalkerem, gdy w górach zaczyna wiać owiany złą sławą wiatr…

Drugie z opowiadań – „Upadek Stacji Eden” autorstwa Anety Pazdan zabiera nas do odległego Sztokholmu, gdzie dowiemy się, jak potoczyło się życie ocalonych po drugiej stronie Bałtyku.

Trzecie opowiadanie, którego autorką jest Dagmara Adwentowska zatytułowane jest „Otwórz Oczy”. Na jego kartach poznamy nieco inne oblicze zmutowanych mieszkańców Wrocławia.
Czwarte opowiadanie zatytułowano „Awers i Rewers”, autorstwa Magdaleny Kucent. Autorka zabiera czytelnika ponownie nad Bałtyk, tym razem nad Zatokę Gdańską. Z tego opowiadania dowiemy się, jak poradzili sobie mieszkańcy Trójmiasta po globalnej katastrofie.

Kolejne opowiadanie zatytułowane „Czyściciel”, którego autorem jest Dawid Jaworski, zabierze nas bardzo głęboko pod ziemię, a dokładnie do opuszczonej kopalni na Górnym Śląsku, gdzie po katastrofie przetrwała grupa górników wraz z rodzinami. Stworzona przez nich na pozór doskonała społeczność skrywa straszną tajemnicę…

Następnym opowiadaniem jest „Parias”. Piotr Jedliński zabiera nas w podróż do Wschodniej Europy, do jednej z ocalałych stacji metra (być może moskiewskiego), gdzie będziemy świadkami mickiewiczowskich guseł, w wersji postapokaliptycznej.

Siódme opowiadanie nosi tytuł „Hexengrund”. Autorka Anna Wołosiak–Tomaszewska ponownie zabiera nas nad Zatokę Gdańską, a dokładnie do dzielnicy Babie Doły w Gdyni. Poznamy tu niewielką grupkę ocalałych, którzy każdego dnia toczą walkę o przetrwanie, czekając na pojawienie się ekipy ratunkowej.

Twórcą kolejnej „W ludzkiej skórze” historii jest Ilona Podgajna. Tym razem przeżyjemy przygodę w Górach Sowich, gdzie wraz z młodą dziewczyną Petrą zetkniemy się z nowym barbarzyńskim kultem oczyszczenia. Moim zdaniem to najciekawsze z opowiadań.

Dziewiąte opowiadanie zatytułowane „320” autorstwa Komodo ponownie zabierze nas do opuszczonej kopalni na Śląsku, gdzie będziemy uczestnikami pewnej niecodziennej loterii. W tym wypadku osoby wylosowane nie otrzymają nagrody lecz będą zmuszone do zjechania dużo, dużo głębiej niż znajduje się osiedle ludzi.

Dziesiąte z opowiadań zatytułowane „Niemy” autorstwa Justyny Micota przenosi czytelników do moskiewskiego metra - będziemy uczestnikami eksperymentu na ludziach.

W opowiadaniu „Miasto 33”, jak zapewne się domyślacie, rozgrywającym się w Warszawie (Praga Północ), za pośrednictwem Tomasza Przyłuckiego dowiemy się między innym co zagnieździło się na Stadionie Narodowym po wojnie atomowej.

Dwunaste opowiadanie autorstwa Macieja „Sarajasa” Głowackiego noszące zaskakujący tytuł „Pinokio” pozwoli czytelnikom nadal zwiedzać postapokaliptyczną stolicę, w tym Pałac Kultury i Nauki, a wraz z nim przyjrzeć się lokalnej florze i faunie.

Przedostatnie opowiadanie nosi tytuł „Protokooperacja”. Jego autorem jest Marek Zychla. Pisarz snuje swą opowieść daleko od Polski. Jej akcja rozgrywa się w Irlandii w jaskini Dunmore, w której po katastrofie schroniła się grupka ocalałych. Grozi im niebywałe niebezpieczeństwo, gdyż w okolicy znajduje się … zmutowana inteligentna trawa. Moim zdaniem to najbardziej oryginalny pomysł na fabułę w całym zbiorze.

Ostatnie z opowiadań „Obietnica” autorstwa Simona Zacka zabiera czytelników pod Giewont, gdzie we wzorowym schronie schroniła się kilkunastoosobowa grupa duchownych. Jeden spośród nich nowicjusz Gabriel poza modlitwą zajmuje się eksploracją i przeszukiwaniem świata na zewnątrz. W czasie jednej z wypraw napotyka innych ocalałych.

Podsumowanie

Zbiór opowiadań Echo Zgasłego Świata to ciekawa pozycja w ramach Uniwersum Metro 2033. Znacząco wzbogaca ilość miejsc, które czytelnik może odwiedzić poznając losy ludzi, którzy przeżyli koniec znanego świata. Kilka z historii stanowiły wartościowy materiał i zasługują na ich rozwinięcie w postaci pełnoprawnej książki w ramach uniwersum. Myślę, że inicjatywa organizowania tego rodzaju konkursów dla fanów uniwersum to znakomity pomysł.