Robert J. Szmidt, Ostateczne rozwiązanie, opinia

Autor: Robert J. Szmidt
Tytuł: Ostateczne rozwiązanie
Wydawnictwo: Znak Horyzont
Rok wydania: 2021
Ilość stron: 384
Moja ocena 7/10

Pisanie powieści bazujących na wydarzeniach historycznych nie należy do łatwych, gdyż wymaga ogromnej wiedzy i umiejętności. Od dawien dawna badacze zajmujący się poznawaniem przeszłości zastanawiali się „co by było, gdyby…?" np. Juliusz Cezar przeżył zamach na swoje życie lub wyprawa Napoleona Bonapartego na Rosję zakończyła się jego triumfem. Tego rodzaju pytań można zadawać nieskończenie wiele. Na jedno z nich postanowił odpowiedzieć pochodzący z Dolnego Śląska Robert J. Szmidt w swej powieści „Ostateczne Rozwiązanie”.

Robert J. Szmidt to jeden z najbardziej znanych popularnych współczesnych pisarzy. Znany jest czytelnikom dzięki takim powieściom jak: „Szczury Wrocławia”, „Otchłań”, „Wieża”, „Riese”, „Apokalipsa według Pana Jana” czy „Zgasić słońce. Szpony smoka”.

Fabuła książki

W swej najnowszej powieści autor przedstawia czytelnikom własną wizję historii, która mogłaby mieć miejsce, gdyby już na początku II wojny światowej Adolf Hitler zginąłby w wyniku zamachu bombowego. Zdaniem autora władze w III Rzeszy objąłby wówczas Heinrich Himmler, który rozpocząłby realizację własnego planu podboju świata. Głównym bohaterem „Ostatecznego rozwiązania” jest agent polskiego wywiadu Jan Kozielewski, który wraz ze swym brytyjskim kolegą, podejmuje się misji ujawnienia niemieckich zbrodni na froncie wschodnim.

Historia ukazana w „Ostatecznym rozwiązaniu” jest niezwykle realistyczna, na co ogromny wpływ ma cały szereg postaci, które tworzyły historie w tamtych czasach oraz wydarzeń znanych nam z książek historycznych.

Książka niesłusznie została zakwalifikowana, jako powieść fantasy i science fiction. W moim odczuciu jest to powieść szpiegowska z elementami dreszczowca. Najsilniejszym elementem powieści są jej bohaterowie, silni, sprytni, pewni siebie, z powodzeniem radzący sobie w najtrudniejszych sytuacjach. Mimo iż książka napisana jest w sposób lekki i dynamiczny, przez większość czasu nudziłem się w trakcie jej czytania. Wynikało to z moich zainteresowań historycznych, które pozwoliły mi przewidzieć rozwój wypadków i zakończenie. Żałuję, że Robert Szmidt nie zdecydował się bardziej namieszać w tej historii, wprowadzić dodatkowe wątki i wydarzenia.

Podsumowanie

Powieść Roberta J. Szmidta „Ostateczne rozwiązanie” to wciągająca historia z gatunku co by było, gdyby…? Osobiście polecam ją wszystkim miłośnikom literatury pięknej, jak i historii.

Paweł Leśniak, Mumia, recenzja

 

Autor: Paweł Leśniak

Tytuł: Mumia

Wydawnictwo: Wydawnictwo Nocą
Rok Wydania: 2022
Ilość stron: 397
Moja Ocena 10/10

Tematyka starożytnego Egiptu, faraonów, skarbów ukrytych wewnątrz piramid i wywołujących ciarki na plecach mumii, nieprzerwanie rozpala wyobraźnię pokoleń. Zarówno dzieci, jak i dorośli marzą w głębi serca, aby śladem dawnych karawan, przemierzać rozpalone słońcem piaski Dolnego Egiptu. Wyruszenie w taką właśnie przygodę daje nam najnowsza książka nowosądeckiego mistrza pióra Pawła Leśniaka pt. „Mumia”, która miała swoją premierę pod koniec lutego 2022 roku. Do sięgnięcia po tę lekturę zachęciły mnie bardzo pozytywne opinie na jej temat oraz wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to w niedzielę rano oglądałem przed telewizorem filmy, których bohaterami byli dwaj komedianci Abbott i Costello. Moim ulubionym obrazem z ich udziałem był ten, w którym spotkali egipską mumię.

Fabuła książki

Historia opowiedziana przez Pawła Leśniaka rozgrywa się w starożytnym Egipcie pod koniec epoki brązu. Rządzący terenami nad Nilem, faraon Echnaton nie cieszy się miłością swych poddanych, gdyż bezwzględnie nakazuje ściągać z nich podatki, wbrew woli ludu wprowadza kult jednego boga Atona. Bohaterem powieści jest młody wojownik Mose, który wkroczywszy w okres dojrzałości, marzy o opuszczeniu rodzinnego domu i samodzielnym decydowaniu o swoim życiu. Wszystkie jego plany i marzenia obracają się w nicość, gdy jednego dnia z rozkazu faraona traci najbliższe mu osoby. Serce Mose przepełnia chorobliwa nienawiść i niegasnące pragnienie zemsty na człowieku, który stawia się ponad ludźmi i bogami.

„Mumia” Pawła Leśniaka to wyjątkowa lektura, od której trudno mi było się oderwać. Dzięki bardzo dynamicznej i wielowątkowej fabule wciągnąłem się w nią od samego początku. Książka daje czytelnikowi możliwość poznania nieco innej wizji starożytnego Egiptu, w którym to ludzie powszechnie wierzą we wpływających na ich życie bogów, oraz mumie, które są zwiastunem straszliwych plag i cierpień.  Mumia, stworzona przez Pawła Leśniaka znacząco różni się o tych znanych nam z filmów „Mumia” (1999), „Mumia powraca” (2001), czy też książek Carla Dreadstona i Anne Rice.  W przeciwieństwie do wymienionych, ta wersja mumii odczuwa smutek, miłość, zmaga się ze wspomnieniami z przeszłości i skłonna jest do okazywania współczucia. Świat wykreowany przez autora jest bardzo szczegółowy i pełen życia. Każdy z jej bohaterów dzięki swej oryginalnej osobowości i bagażowi doświadczeń wnosi wiele do tej opowieści. Książka pełna jest opisów walk, które stanowią istną ucztę dla wyobraźni czytelnika. Osobiście najbardziej zapamiętam tę książkę za dialogi, które zarówno pod względem treści, jak i formy wbiły mnie w fotel.

Moi przyjaciele, nie kryliście się dobrze i słońce musiało nagrzać wam głowy, bo głupoty mówicie. Tylko ślepiec by was nie poznał siedząc tu cicho i nie wypowiadając słowa. Aby stać się niewidocznym dla oka trzeba zaś robić to, co inni, gdyż nikt by nie poznał krokodyla na niebie, gdyby latał z ptakami. (s. 125)

Czyż to nie ironiczne? Śmiertelni szukają nieśmiertelności, gdy nieśmiertelni pragną końca? Wygląda na to, że taka natura wszystkiego, co żyje, by pragnąć tego, czego nie może, zamiast cieszyć jedynym, co mamy, teraźniejszością. (s. 301)

Podsumowanie

„Mumia” autorstwa Pawła Leśniaka to wyjątkowa książka, o której trudno zapomnieć. Polecam ją wszystkim fanom fantasy i horroru. Jestem przekonany, że się nie zawiedziecie.