Autor: James Blish
Tytuł: Kwestia sumienia
Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis
Rok Wydania: 2021
Ilość stron: 256
Moja ocena 3/10
Motyw kontaktu i nawiązania współpracy między Ziemianami a obcymi cywilizacjami, często pojawia się jako motyw przewodni wielu książek („Gra Endera”) i filmów science-fiction („Dzień Niepodległości”). Jest on również głównym wątkiem fabularnym w powieści Jamesa Blisha „Kwestia sumienia”, stanowiącego część cyklu „Wehikuł Czasu” wydawanego przez Dom Wydawniczy Rebis.
James Blish to XX-wieczny amerykański pisarz science-fiction i fantasy. Zapisał się w sercach czytelników, dzięki cyklowi „Latające miasta”, książkom i opowiadaniom z cyklu „Star Trek” oraz otrzymanej nagrodzie Hugo (1959 rok) za powieść „Kwestia Sumienia”.
Fabuła książki
Historię ukazaną w powieści poznajemy z perspektywy biologa i jezuity Ramona Ruiza-Sancheza, który jest członkiem kilkuosobowej ekspedycji, mającej poznać mieszkańców, odległej o pięćdziesiąt milionów lat świetlnych, planety Lithia. Zadaniem badaczy jest poznanie planety i nawiązanie kontaktu humanoidalnymi gadami zamieszkującymi ten świat. Badany jest on zarówno pod względem zasobów naturalnych, jak i kulturowym. W rękach naukowców jest los Lithi, gdyż mają oni zdecydować, czy zostanie ona gruntownie zbadana i w przyszłości zasiedlona przez Ziemian, czy też odizolowana na wieki.
Czytając kolejne rozdziały powieści, trudno oprzeć się wrażeniu, że autor poprzez wykreowaną przez siebie planetę, chciał ukazać czytelnikom biblijny Eden. Lithia to planeta bogata w faunę i florę, jej mieszkańcy żyją w zgodzie, gdyż nie znają wojen, ani głodu. Zaś w kontakcie z przybyszami z Ziemi są mili, otwarci i hojni.
Zgodnie z opisem zawartym na okładce „Kwestia sumienia” miała być powieścią skupiającą się na badaniu odległej planety i zamieszkujących ją mieszkańców. Niestety autor zdecydował się przedstawić poglądy i działania Ziemian względem Lithi i lithijczyków. Zdaniem autora ludzie, ich kultura i religia to niepochamowana siła, która niszczy to co obce lub stara się je sobie podporządkować. Dzieło przesycone jest wszelkiego rodzaju aspektami filozoficznymi i wewnętrznymi dyskusjami jakie snuje główny bohater. W pewnym momencie miałem wrażenie, że jego myśli i czyny wskazują na to, iż jest on osobą niepoczytalną. Niestety również styl powieści przypomina nudny wielogodzinny wykład, aniżeli porywającą kosmiczną opowieść.
Myślę, że głównym celem Jamesa Blisha było ukazanie swoistej niedojrzałości rodzaju ludzkiego, który w obliczu nadąrzającej się okazji poznania obcej cywilizacji, decyduje się na jej zniszczenie, aby tylko zachować swoją dominację.
Podsumowanie
Książka Jamesa Blisha „Kwestia sumienia” to klasyczna powieść science-fiction podejmująca temat spotkania Ziemian z obcą cywilizacją. Niestety czytanie jej nie należało do szczególnie przyjemnych, gównie ze względu na styl i bardzo wolno rozwijającą się fabułę. Ani polecam ani przestrzegam przed sięgnięciem po tę książkę.
James Blish to XX-wieczny amerykański pisarz science-fiction i fantasy. Zapisał się w sercach czytelników, dzięki cyklowi „Latające miasta”, książkom i opowiadaniom z cyklu „Star Trek” oraz otrzymanej nagrodzie Hugo (1959 rok) za powieść „Kwestia Sumienia”.
Fabuła książki
Historię ukazaną w powieści poznajemy z perspektywy biologa i jezuity Ramona Ruiza-Sancheza, który jest członkiem kilkuosobowej ekspedycji, mającej poznać mieszkańców, odległej o pięćdziesiąt milionów lat świetlnych, planety Lithia. Zadaniem badaczy jest poznanie planety i nawiązanie kontaktu humanoidalnymi gadami zamieszkującymi ten świat. Badany jest on zarówno pod względem zasobów naturalnych, jak i kulturowym. W rękach naukowców jest los Lithi, gdyż mają oni zdecydować, czy zostanie ona gruntownie zbadana i w przyszłości zasiedlona przez Ziemian, czy też odizolowana na wieki.
Czytając kolejne rozdziały powieści, trudno oprzeć się wrażeniu, że autor poprzez wykreowaną przez siebie planetę, chciał ukazać czytelnikom biblijny Eden. Lithia to planeta bogata w faunę i florę, jej mieszkańcy żyją w zgodzie, gdyż nie znają wojen, ani głodu. Zaś w kontakcie z przybyszami z Ziemi są mili, otwarci i hojni.
Zgodnie z opisem zawartym na okładce „Kwestia sumienia” miała być powieścią skupiającą się na badaniu odległej planety i zamieszkujących ją mieszkańców. Niestety autor zdecydował się przedstawić poglądy i działania Ziemian względem Lithi i lithijczyków. Zdaniem autora ludzie, ich kultura i religia to niepochamowana siła, która niszczy to co obce lub stara się je sobie podporządkować. Dzieło przesycone jest wszelkiego rodzaju aspektami filozoficznymi i wewnętrznymi dyskusjami jakie snuje główny bohater. W pewnym momencie miałem wrażenie, że jego myśli i czyny wskazują na to, iż jest on osobą niepoczytalną. Niestety również styl powieści przypomina nudny wielogodzinny wykład, aniżeli porywającą kosmiczną opowieść.
Myślę, że głównym celem Jamesa Blisha było ukazanie swoistej niedojrzałości rodzaju ludzkiego, który w obliczu nadąrzającej się okazji poznania obcej cywilizacji, decyduje się na jej zniszczenie, aby tylko zachować swoją dominację.
Podsumowanie
Książka Jamesa Blisha „Kwestia sumienia” to klasyczna powieść science-fiction podejmująca temat spotkania Ziemian z obcą cywilizacją. Niestety czytanie jej nie należało do szczególnie przyjemnych, gównie ze względu na styl i bardzo wolno rozwijającą się fabułę. Ani polecam ani przestrzegam przed sięgnięciem po tę książkę.
.jpg)
