Lesław Chowanie, Żyj za mnie, recenzja

 

Autor: Lesław Chowanie

Tytuł: Żyj za mnie

Cykl: Nie odchodź (tom 1)

Wydawnictwo: Selfpublishing

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 258

Moja ocena: 8/10

„Żyj za mnie” to tytuł najnowszej powieści Lesława Chowańca. Bohaterkami książki są dwie maturzystki Dominika i Zuzanna, które od lat łączy prawdziwa przyjaźń. Zbliżający się koniec roku szkolnego oznacza dla dziewczyn nadchodzący egzamin maturalny, a po nim – wymarzony bal, podczas którego mają zostać wyłonieni król i królowa. Zuza, szkolna prymuska, cieszy się ogromną sympatią wśród nauczycieli. W klasie rywalizuje z Marcelą, która, podobnie jak ona, ma świetne stopnie i uznanie wśród rówieśników. W miarę zbliżania się balu, rywalizacja między dziewczynami o tytuł królowej zaostrza się, co prowadzi do tragicznych wydarzeń. „Żyj za mnie” to opowieść o trudnym dla nastolatków okresie wchodzenia w dorosłe życie. Wychodząc spod parasola ochronnego rodziców, muszą zmierzyć się z rzeczywistością, która nie zawsze jest różowa.

Lektura „Żyj za mnie” była dla mnie prawdziwą przyjemnością. Dzięki lekkiemu stylowi autora książkę czytało mi się bardzo szybko. Nie ma w niej zbędnych dłużyzn, a każdy z bohaterów wnosi istotny element do całej opowieści. Jedynymi aspektami, które moim zdaniem wymagałyby rozwinięcia, są relacje między rodziną Mayerów a innymi mieszkańcami wioski, w której ci mieszkają. Zainteresowało mnie również, dlaczego doszło do rozwodu między rodzicami chłopca oraz dlaczego prawa do opieki nad nim przyznano ojcu.

Mimo to uważam, że „Żyj za mnie” to wartościowa pozycja książkowa. Polecam ją zarówno nastolatkom, jak i starszym czytelnikom.

Lesław Chowaniec, Gość pod podłogą, recenzja

  

Autor: Lesław Chowaniec

Tytuł: Gość pod podłogą

Wydawnictwo: Selfpublishing

Rok wydania: 2023

Liczba stron: 188

Moja ocena: 8/10

„Gość pod podłogą” to tytuł zbioru opowiadań autorstwa Lesława Chowańca, który nie tylko wciąga swoją tematyką i oryginalnością, ale przede wszystkim zachwyca kunsztem literackim. W książce znalazło się osiem opowiadań: pięć z nich można określić jako gatunkową grozę, dwa to thrillery, a jedno to science fiction.

Lektura antologii „Gość pod podłogą” była moim czwartym spotkaniem z twórczością Lesława Chowańca. Po trylogii fantasy pt. „Cesarz umysłów” moje oczekiwania wobec kolejnej książki były bardzo wysokie.

W zbiorze znalazły się następujące opowiadania:

– „Grzechy młodości” – opowiadanie grozy, moim zdaniem inspirowane powieścią Stephena Kinga „Chudszy”.

– „Wymarzona randka” – thriller/dramat.

– „Nocna aura” – opowiadanie grozy, które ma potencjał, aby zostać rozwinięte do formy powieści.

– „Podróż w czasie” – opowiadanie science fiction.

– „Zapomnij!” – bardzo mocne opowiadanie, które ociera się o horror ekstremalny.

– „Chatka w lesie” – połączenie grozy i czarnego humoru.

– „Wykolejeni” – opowiadanie grozy, którego akcja rozgrywa się na Syberii.

– „Gość pod podłogą” – tytułowa historia, opowiadająca o parze, która kupuje dom z dzikim lokatorem.

Osobiście najbardziej przypadły mi do gustu dwa opowiadania: „Nocna aura” i „Chatka w lesie”. Każda z historii jest starannie dopracowana, a styl pisania lekki i naturalny, co sprawia, że czyta się je z dużą przyjemnością. Ponadto autor umiejętnie buduje napięcie i wprowadza czytelnika w odpowiedni klimat.

„Gość pod podłogą” to w mojej ocenie pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników opowiadań z dreszczykiem. Serdecznie polecam.

Jadwiga Czajka, Pamiętnik mieszkanki Pragi. Sierpień - Styczeń 1944 - 1945, recenzja

 Autor: Jadwiga Czajka

Tytuł: Pamiętnik mieszkanki Pragi. Sierpień - Styczeń 1944 - 1945

Wydawnictwo: Full - Druk

Rok wydania: 2006

Liczba stron: 118

moja ocena: 7/10

„Pamiętnik mieszkanki Pragi. 20 lipca 1944 r. – 24 stycznia 1945 r.” to zapis wspomnień Jadwigi Czajki (1923-2008). W książce opisano prywatne przeżyciach oraz problemach, z jakimi borykała się autorka i jej sąsiedzi, na przełomie 1944 i 1945 roku. Wówczas mieszkała ona na warszawskiej Pradze w kamienicy przy ulicy Wileńskiej 43. Jadwiga Czajka przez wiele lat była związana z harcerstwem, a w czasie II wojny światowej działała w szarych szeregach. Później spełniała się jako nauczycielka i wychowawczyni.

„Pamiętnik mieszkanki Pragi. 20 lipca 1944 r. – 24 stycznia 1945 r.” ma formę dziennika. Dzieło to stanowi bardzo cenne źródło informacji na temat życia codziennego mieszkańców Warszawy zarówno w okresie powstania warszawskiego, jak i po zajęciu Pragi (14 września 1944 r.) przez Armię Czerwoną. Autorka w sposób autentyczny i szczegółowy opisała realia i atmosferę tamtych dni. W przeciwieństwie do lewobrzeżnej Warszawy, gdzie od 1 sierpnia 1944 roku trwało powstanie, Praga stała się areną innego dramatu, jej mieszkańcy każdego dnia walczyliby zdobyć niezbędną żywność i wodę zdatną do picia, drżeli na myśl o grożących im wywózkom na roboty przymusowe do Niemiec. Po zajęciu prawobrzeżnej części miasta przez Armię Czerwoną żyli w ciągłym strachu o własne życie, narażeni na ostrzał ze strony niemieckiej artylerii i Luftwaffe.

Jadwiga Czajka przedstawia życie zwykłych ludzi, ich walkę o przetrwanie w obliczu braku żywności, trudności w dostępie do wody pitnej, strach przed szabrownikami i różnego rodzaju kryminalistami, a także konflikty sąsiedzkie oraz sposoby radzenia sobie ze stresem i traumą wojenną. Opisuje również pozytywne zjawiska, takie jak otwieranie szkół i kursów (sama uczęszczała na jeden z kursów pedagogicznych), powroty od lat niewidzianych krewnych i znajomych oraz solidarność mieszkańców bloku w obliczu pożarów wywoływanych przez niemieckie działa.

Pod względem językowym „Pamiętnik mieszkanki Pragi. 20 lipca 1944 r. – 24 stycznia 1945 r.” napisany jest w sposób poprawny. Uważam, że jest to lektura niezwykle wartościowa zarówno dla historyków, jak i dla wszystkich osób interesujących się historią społeczną okresu II wojny światowej.